خاستگاه و تجارت اولیه اولین میوه روی زمین؟

برخی از باغبانان معتقدند که موز اولین میوه روی زمین بوده است. منشا آنها در جنوب شرقی آسیا، در جنگل های مالزی قرار دارد. اندونزی یا فیلیپین جایی که امروزه بسیاری از انواع موز وحشی در آن رشد می کنند. آفریقایی‌ها نام فعلی را داده‌اند، زیرا کلمه موز از زبان عربی به معنای «انگشت» گرفته شده است.

کشت و کال – تجارت بین المللی موز در اواخر قرن چهاردهم آغاز شد. توسعه راه‌آهن و پیشرفت‌های فن‌آوری در حمل‌ونقل دریایی یخچال‌دار متعاقباً موز را قادر می‌سازد تا به پرمعامله‌ترین میوه در جهان تبدیل شود.
جایی که موز در حال رشد تولید جهانی است

موز در بیش از ۱۵۰ کشور کشت می شود و سالانه ۱۰۵ میلیون تن میوه تولید می شود. موزی که برای مصرف محلی کشت می شود، عموماً در سیستم های سنتی و گسترده کشت می شود.

موز دسر، مانند انواع کاوندیش، برای بسیاری از کشورهای جنوب جهانی اهمیت اقتصادی زیادی دارد و ۴۳ میلیون تن موز دارد. و Plantain 45 میلیون تن است. موز مصرفی محلی در بسیاری از کشورهای گرمسیری یک غذای اصلی است و نقش مهمی در امنیت غذایی دارد.

چگونه موز رشد می کند

مردم اغلب تصور می کنند که میوه موز روی درختان رشد می کند، با این حال، موز گیاهی است که می تواند تا ۱۵ متر رشد کند. بیش از ۱۰۰۰ گونه مختلف از موز در سراسر جهان رشد می کند که به ۵۰ گروه تقسیم می شوند. برخی از آن‌ها شیرین هستند، مانند نوع کاوندیش که رایج‌ترین و بیشترین صادرات است.

این موز به نام Musa Cavendishii نامگذاری شده است و اولین بار در خانه Chatsworth در انگلستان در سال ۱۸۳۰ کشت شد. این نوع موز در حال حاضر در معرض خطر بیماری به نام Sigatoka است که هر ساله ۴۰ درصد از محصول موز را کاهش می دهد.

چرا موز مهم است / درآمدهای صادراتی

موز بخش قابل توجهی از درآمد صادراتی بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب را تشکیل می دهد. به عنوان مثال، صادرات موز یک چهارم کل صادرات غیرنفتی اکوادور را تشکیل می دهد و اکوادور حدود ۳۰ درصد از عرضه بازار جهانی موز را به خود اختصاص می دهد.

صادرات حقایق و ارقام /اشتغال و درآمد

طبق آمار فائو و دولت اکوادور، صنعت موز حدود ۲ میلیون شغل مستقیم و غیرمستقیم در این کشور ایجاد می کند. در اوج صنعت جزایر بادگیر، تخمین زده می شد که تا شصت سنت از هر دلاری که در اقتصاد جزیره ای شکننده دومینیکا در گردش است، از تولید موز تولید می شود.

آنها منبع درآمد و اشتغال بسیاری از خانوارها هستند و همچنین منبع تغذیه و امنیت غذایی برای بیش از ۴۰۰ میلیون نفر در کشورهای تولید کننده هستند. با این حال، تنها ۱۵ تا ۲۰ درصد از تولید موز جهان در سطح بین المللی معامله می شود. بزرگترین تولید کننده هند تقریباً هیچ چیزی صادر نمی کند، در حالی که برزیل صادرات بسیار کمی دارد و موز را برای بازار داخلی نگه می دارد.

موز همچنین نمادی از قدرت فزاینده سوپرمارکت ها در امتداد زنجیره های تامین جهانی و طیف گسترده ای از بی عدالتی های موجود در تجارت بین المللی امروزی است، از جمله شرایط غیرقابل قبول کار و زندگی برای بسیاری از کسانی که موز می کارند و برداشت می کنند، سرکوب اتحادیه های کارگری مستقل و … تقسیم ناعادلانه سود در طول زنجیره

همچنین عدم رعایت استانداردهای بهداشتی و ایمنی مناسب وجود دارد، و شواهد ویرانی ناشی از مواد شیمیایی سمی و تولید فشرده مزارع تک کشت به سلامت انسان و محیط طبیعی به طور فزاینده ای مشهود است. برخی از دانشمندان بر این باورند که آخرین تهدید بیماری در صنعت فوزاریوم TR4 ناشی از عدم مدیریت صحیح خاک است.

چگونه موز رشد می کند

گیاهان موز اغلب با درختان یا نخل اشتباه می شوند – آنها در واقع گیاهان هستند. موز گیاهی چند ساله است که جایگزین خود می شود. موز از دانه رشد نمی کند بلکه از پیاز یا ریزوم رشد می کند و از کاشت پیاز موز تا برداشت میوه ۹ تا ۱۲ ماه طول می کشد. گل موز در ماه ششم یا هفتم ظاهر می شود. برخلاف میوه های دیگر مانند سیب که فصل رشد دارند، موز در تمام طول سال در دسترس است.

گیاهان موز در مناطق گرمسیری که میانگین دمای آن ۸۰ درجه فارنهایت (۲۷ درجه سانتیگراد) و بارندگی سالانه بین ۷۸ تا ۹۸ اینچ است، رشد می کنند. اکثر موزهای صادر شده در ۳۰ درجه دو طرف استوا رشد می کنند. گیاهان به خاک های غنی، تیره و حاصلخیز با رطوبت ثابت در هوا و زمین و زهکشی خوب نیاز دارند.

مزارع موز عمدتاً در آمریکای لاتین یافت می شود. آنها به سرمایه گذاری عظیم در زیرساخت ها و فناوری برای تسهیلات حمل و نقل، آبیاری، زهکشی و بسته بندی نیاز دارند. از سوی دیگر، در شرق کارائیب، کشاورزان تمایل دارند از تولیدات خرده مالکی استفاده کنند. این سیستم کمتر سرمایه بر و نیروی کار بیشتری دارد و وجود دارد زیرا ویژگی های فیزیکی منطقه به معنی عدم امکان استفاده از سیستم کشت و زرع است.

رشد موز به طور کلی کار فشرده است. این شامل پاکسازی رشد جنگل، حمایت از گیاهان برای مقابله با خم شدن از وزن میوه در حال رشد، و آبیاری در برخی مناطق است. علاوه بر استفاده شدید از آفت‌کش‌ها، فرآیند تولید مرسوم شامل پوشاندن دسته‌های موز با کیسه‌های پلی اتیلن برای محافظت از آنها در برابر حملات باد، حشرات و پرندگان و حفظ دمای مطلوب است.

برداشت و رسیدن

پس از نه ماه، موز در حالی که هنوز سبز است برداشت می شود. در بسته‌بندی بازرسی و برای صادرات دسته‌بندی می‌شوند. خریداران میوه در بریتانیا موز بدون کبودی می خواهند و بنابراین استانداردهای بسیار بالایی در نظر گرفته شده است. اگر موز این استانداردها را برآورده نکند، معمولاً به صورت محلی با قیمت بسیار پایین‌تری فروخته می‌شود.

سپس میوه به بنادر منتقل می شود تا در کشتی های یخچالی به نام reefers بسته بندی شود (موز بین شش تا دوازده روز طول می کشد تا به انگلستان / اروپا برسد). به منظور افزایش ماندگاری، آنها در دمای ۱۳٫۳ درجه سانتیگراد حمل می شوند و برای جلوگیری از آسیب نیاز به حمل و نقل دقیق دارند. شرایط رطوبت، تهویه و دما نیز به منظور حفظ کیفیت به دقت بررسی می شود.

هنگامی که موز به بندر مقصد می رسد، ابتدا به اتاق های رسیدن (فرآیندی شامل گاز اتیلن) فرستاده می شود و سپس به مغازه ها فرستاده می شود.